تعليم و تعلم از ارکان اساسي در رشد و تکامل انسان و قوام تمدن جوامع بشري است. آيين اسلام با ترغيب پيروان خود به اين مهم، جنبشي عظيم در دل و جان مسلمانان برانگيخت که در گستره تاريخي و جغرافيايي تمدن اسلام، آثار تکاپوي علمي و پژوهشي آن ها متجلي است. از بيت الحکمه مأمون عباسي، تا رنسانس علمي در عهد آل بويه، جهاد علمي عصر فاطميون و حمدانيان، بنياد مستنصريه در بغداد، مدارس نظاميه در ايران، صلاحيه و نوريه در مصر و شام و تا بناي شهر آموزشي تونس در عهد حفصيان و به موازات آن ظهور چهره هاي برجسته علم و دانش چون ابن خلدون، همه ثمره تمدن اسلامي و حرکت بي وقفه اين کاروان، در هزاره نخست هجري قمري است. پژوهشگراني با غور در اسناد و منابع تاريخي، هر يک بازگو کننده داستان اين خيزش علمي از گوشه اي از سرزمين اسلامي هستند. کتاب حاضر که گزارشي از آن در پي خواهد آمد، ثمره سعي وافر دکتر محمد رضا شهيدي پاک است. ايشان در اين کتاب، به بررسي يکي از مهم ترين ادوار تاريخ آموزش و پرورش در تمدن اسلامي که در حدود 400 سال حکومت حفصيان در غرب اسلامي شکل گرفته، پرداخته است. اهميت اثر آن است که فهرستي از گونه هاي مختلف و ساختار نهادهاي آموزشي، متون، مواد و ابزار آموزشي در افريقيه عهد بني حفص را ارائه نموده است و بيان نمونه اي کامل از نظام تعليم و تربيت اسلامي در قالب مکتب تعليم وتربيت حفصيان است.
تاريخنامه خوارزمي سال هفتم تابستان 1398 شماره 26
مقاله نقش بني حفص در گسترش آموزش و نهاد هاي اموزشي در افريقيه
درباره این سایت